Agaw-Dilim

5. Agaw-Dilim 

Namatay ang araw
sa dakong kanluran,
nang kinabukasa’y
pamuling sumilang,
ngunit ikaw, irog, bakit nang pumanaw
ay bukod-tangi kang di ko na namasdan?

Naluoy sa hardin
ang liryo at hasmin,
Mayo nang dumating
pamuling nagsupling,
ngunit ikaw, sinta, bakit kaya giliw
dalawang Mayo nang nagtago sa akin?

Lumipad ang ibon
sa pugad sa kahoy,
dumating ang hapon
at muling naroon,
ngunit ikaw, buhay, ano’t hangga ngayo’y
di pa nagbabalik at di ko matunton?

PAKSA: Ang paksa ng tula na ito ay tungkol sa pag-iisip ng may-akda sa pagkawala ng mga bagay na mahalaga sa kanyang buhay, na nangangailangan ng kanyang panahon sa paglubog ng araw at pagdating ng gabi. Ang tula ay nagtatanong kung bakit hindi nila maabot ang kanilang pag-ibig, ang pag-unlad ng mga bulaklak sa hardin, at ang pagbabalik ng ibon sa kahoy. Sa ganitong paraan, ang tula ay nagpapahiwatig ng pagkabigo at pangamba ng may-akda sa kanyang buhay at sa kanyang mga relasyon. 

MENSAHE: Sa konteksto ng tula, ang dating magsiling na mangingibig ay nangangailangan ng pagpapalitan sa pagitan ng kaniya at ng kaniyang sinisinta. Ang pagpapalitan na ito ay maaaring magsama ng mga bagay tulad ng pagmamahal, pagkalinga, at pagpapahalaga, na lahat ay makatutulong sa pagpapatatag ng relasyon. Ang kawalan ng pagkakakilanlan ng mangingibig (babae o lalaki) ay nagpapahayag na ang teoryang ito ay hindi nakasentro sa kasarian at kultura, ngunit sa pagpapalitan ng mga benepisyo sa pagitan ng mga indibidwal. Ang pagpapahalaga sa pagpapalitan ng mga benepisyo sa pagitan ng mga indibidwal sa relasyon ay may kaugnayan sa kasalukuyang panahon dahil ito ay nagpapakita ng pag-unlad ng pagpapahalaga sa pagkakapantay-pantay at pagkakapari-paraan sa pagitan ng lahat ng tao. Sa pamamagitan ng pagpapalitan ng mga benepisyo na hindi nakasentro sa kasarian at kultura, nagiging mas malinaw ang pagpapahalaga sa pagkakapantay-pantay sa pagitan ng lahat ng tao.